Over indianen en een RV die terreinwagen wilde zij

Beetje simpel misschien van mij, maar ik associeerde indianen altijd met het wilde westen, waar dat dan ook mag zijn geweest. Amerika en de indianen, Old Shatterhand en Winnetou, Arendsoog en Witte Veder, Apaches, Comanches, allemaal Amerikaans. Maar ook in Canada waren de eerste bewoners de indianen. Ze worden hier met respect First Nations genoemd en zijn net als in Amerika ondervertegenwoordigd. In veel namen van steden, rivieren, meren en parken herken je de Indiaanse roots. De indianen proberen hun cultuurgoed te bewaren en een van de plaatsen waar ze dat doen is Osoyoos. 

Zondag hebben we een bezoek gebracht aan het indiaanse cultuurcentrum Nk’Mib, waar we uitleg kregen over het leven van de indianen en hun verbondenheid met en respect voor de natuur. En passant kregen we les over de verschillende soorten slangen die hier in de omgeving voorkomen. Een van de gevaarlijkste is de ratelslang. En ik maar denken dat die ook alleen maar in het wilde westen voorkwam.

Osoyoos ligt in de Okanagan Valley. Dit is een vallei die zich vele honderden kilometers uitstrekt en die bekend is om zijn fruitteelt en wijnbouw. Wij zijn bij een wijnhuis gaan kijken. De prijzen van een fles liepen van $17,95 to ruim 60 dollar. Een beetje te veel voor een flesje. 

De vallei wordt doorsneden door de Okanagan river, een rivier die zich nu eens als rivier gedraagt en zich dan weer tot immense meren ontvouwt.

Wij volgden de Okanagan valley tot onze volgende pleisterplaats, Kelowna. Dit is een voor Canadese begrippen grote plaats met veel bedrijvigheid en toerisme. Kelowna stond op ons verlanglijstje omdat we gehoord hadden dat je hier hoog in de bergen een fietstocht kunt maken over het traject van een oude spoorweg, over bruggen, door tunnels en over prachtige natuurpaden. Je kunt hier fietsen huren en het hele bedrijfje wordt gerund door, hoe kan het ook anders, Nederlanders. Over de weg ernaartoe zal ik kort zijn: die was er niet. Via de Myra Forest Service road, een 8 km lange bochtige, bobbelige, kuilige, smalle bosweg moesten we naar het vertrekpunt rijden. Met een terreinwagen met vierwielaandrijving is dat al een hele klus, laat staan met een camper. Maar we hebben het gehaald en de fietstocht was het meer dan waard, een prachtige ervaring.

Morgen weer verder, het einde van ons Canada-avontuur begint in zicht te komen.

Welterusten en goedemorgen - zorg dat elke dag een avontuur is.