Eind goed, al goed
Door: René
Blijf op de hoogte en volg René
27 Maart 2017 | Verenigde Staten, Las Vegas
Vandaag rijden we voor het laatst op onze ´bikes´. Na een stevig ontbijt, hier in Amerika is dat pancakes, bacon en eggs, tanken we de motoren voor het laatst tot de rand toe vol. Het is geen enorme afstand naar Las Vegas, maar we rijden een deel van de rit door woestijn, zonder tankstation en dan kun je maar beter goed voorbereid zijn.
Het eerste deel van de rit gaat over de snelweg. Niet onaangenaam, want we schieten lekker op, maar het heeft niet onze voorkeur. Na anderhalf uur rijden slaan af richting de dessert. Een prachtig onderdeel van de reis. Onherbergzaam, nu eens door prairie-achtige vlaktes, dan weer tussen de bergen door, er lijkt geen einde aan te komen. Totdat we een bordje met Henderson en Las Vegas zien. Nog 21 mijl te gaan en de benzinemeter daalt gestaag. Gaan we het redden of...
We halen Henderson en Jasper heeft nog een prepaid Sim kaart nodig van T-mobile. Laten we nu net langs een T-mobile winkel rijden. Lucky us. Als we besluiten om wat te gaan drinken, raakt Jasper in gesprek met een zeer gelovige donkergekleurde Amerikaan. Zij raken in een geanimeerd gesprek over het geloof waarin ik later ook wordt betrokken. Oh my God. Ik die van geloof geen kaas heeft gegeten en die van de bijbel alleen de omslag kent. Het gesprek leidt nergens toe, maar we hebben toch een leuke onverwachte ontmoeting gehad.
Na in het hotel ingecheckt te hebben brengen we de motoren terug naar Eagle Rider. Dat gaat alleemaal zonder problemen. Als de receptioniste vraag hoe we teruggaan naar het hotel en wij antwoorden dat we willen lopen, krijgen we reactie waaruit we opmaken dat ze vinden dat er bij ons een steekje los zit. Lopen, dat woord komt niet voor in het woordenboek van de meeste Amerikanen.
Wij besluiten om toch te gaan lopen, maar we zijn nog geen 100 meter ver of we worden ingehaald door een Ford mustang, met een Duitse man en vrouw, die vragen of we willen meerijden. Jasper had deze mensen gesproken bij Eagle Rider, zij wilden ook een motor huren. Zo zijn we in een kwartier bij het hotel in plaats van de anderhalf uur die wij ervoor hadden uitgetrokken.
´s avonds hebben we Las Vegas nog onveilig gemaakt. We zijn casino in en casino uitgegaan en hebben onze ogen uitgekeken naar alle groteske gekte die zich hier van de mensen meester maakt.
Onze reis zit er op. Jasper en Anna gaan nog even door, maar ik vlieg morgen weer naar huis.
Het was een fantastische ervaring om met Jasper deze reis te mogen maken. It was a dream come true. Veel te snel gingen de dagen voorbij, maar toch hebben we allebei het gevoel dat we al weken weg zijn. En zo hoort een vakantie ook te zijn.
Iedereen die meegelezen en meegeleefd heeft en die gereageerd heeft op mijn verhalen wil ik heel hartelijk bedanken. Tot een volgende reis.
Het eerste deel van de rit gaat over de snelweg. Niet onaangenaam, want we schieten lekker op, maar het heeft niet onze voorkeur. Na anderhalf uur rijden slaan af richting de dessert. Een prachtig onderdeel van de reis. Onherbergzaam, nu eens door prairie-achtige vlaktes, dan weer tussen de bergen door, er lijkt geen einde aan te komen. Totdat we een bordje met Henderson en Las Vegas zien. Nog 21 mijl te gaan en de benzinemeter daalt gestaag. Gaan we het redden of...
We halen Henderson en Jasper heeft nog een prepaid Sim kaart nodig van T-mobile. Laten we nu net langs een T-mobile winkel rijden. Lucky us. Als we besluiten om wat te gaan drinken, raakt Jasper in gesprek met een zeer gelovige donkergekleurde Amerikaan. Zij raken in een geanimeerd gesprek over het geloof waarin ik later ook wordt betrokken. Oh my God. Ik die van geloof geen kaas heeft gegeten en die van de bijbel alleen de omslag kent. Het gesprek leidt nergens toe, maar we hebben toch een leuke onverwachte ontmoeting gehad.
Na in het hotel ingecheckt te hebben brengen we de motoren terug naar Eagle Rider. Dat gaat alleemaal zonder problemen. Als de receptioniste vraag hoe we teruggaan naar het hotel en wij antwoorden dat we willen lopen, krijgen we reactie waaruit we opmaken dat ze vinden dat er bij ons een steekje los zit. Lopen, dat woord komt niet voor in het woordenboek van de meeste Amerikanen.
Wij besluiten om toch te gaan lopen, maar we zijn nog geen 100 meter ver of we worden ingehaald door een Ford mustang, met een Duitse man en vrouw, die vragen of we willen meerijden. Jasper had deze mensen gesproken bij Eagle Rider, zij wilden ook een motor huren. Zo zijn we in een kwartier bij het hotel in plaats van de anderhalf uur die wij ervoor hadden uitgetrokken.
´s avonds hebben we Las Vegas nog onveilig gemaakt. We zijn casino in en casino uitgegaan en hebben onze ogen uitgekeken naar alle groteske gekte die zich hier van de mensen meester maakt.
Onze reis zit er op. Jasper en Anna gaan nog even door, maar ik vlieg morgen weer naar huis.
Het was een fantastische ervaring om met Jasper deze reis te mogen maken. It was a dream come true. Veel te snel gingen de dagen voorbij, maar toch hebben we allebei het gevoel dat we al weken weg zijn. En zo hoort een vakantie ook te zijn.
Iedereen die meegelezen en meegeleefd heeft en die gereageerd heeft op mijn verhalen wil ik heel hartelijk bedanken. Tot een volgende reis.
-
28 Maart 2017 - 08:21
Paul Lans:
Een Epic journey komt tot een eind, en episch is het volgens mij wel geweest. Episch in de meest brede zin van het woord. Het lijkt dat ook alle superlatieven niet voldoende zijn om jullie ervaringen te delen met ons. In ieder geval bedankt voor de verslagen, op deze manier kon ik regelmatig vanuit het virtuele duozitje met jullie meereizen.
@Jasper,
Nog heel veel plezier daar samen met Anna. Knoop er nog maar een flink aantal onvergetelijke momenten achteraan.
@René,
Een goede reis naar huis (helaas aan alles komt een eind) en tot zaterdag. Dan hebben we 20 km lang de gelegenheid om bij te praten. Ik ben, ondanks dat je ons voortreffelijk op de hoogte hebt gehouden, toch nog erg nieuwsgierig naar je verhalen achter de verhalen.
Groetjes,
Paulus -
28 Maart 2017 - 18:55
Petra:
Lieve Rene, hele goede terug vlucht nagenieten van een geweldige reis. Ook jullie laatste dag een mooi rit en in een casino jullie ogen uit kijkend. Wat een belevenis. Zoals Paul schrijft het was fijn om met jullie mee te reizen, ik vind het ook weer erg leuk om zaterdag samen te wandelen en al je verhalen te horen. Kom lekker bij de rest vd week en morgen lekker weer Jenny in je armen sluiten. Liefs Petra -
29 Maart 2017 - 00:44
Johan:
Japee en Rene, dank voor jullie prachtige verhalen. Inderdaad een geweldige bekevenis. Het motorrijden, de geweldige natuur, de erbarmelijke omstandigheden, en natuurlijk de reis samen beleven, een unieke ervaring.
Ik wandel zaterdag niet mee helaas. Ben een druk baasje nu; gewoon werken en ook nog tussendoor het nieuwe huis bewoonbaar maken. Maar we gaan dat zeker inhalen. Goedd teis terug en Jasper nog een mooie tijd met Anna samen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
