We moesten krabben
Door: René
Blijf op de hoogte en volg René
24 Maart 2017 | Verenigde Staten, Page
We zijn vandaag precies 4 dagen op pad, maar het lijkt wel alsof we al weken onderweg zijn, gemeten naar het aantal indrukken en ervaringen dat we in deze paar dagen hebben verwerkt.
Vanmorgen moesten we krabben. Na de sneeuw van gisteren en de vorst van vanacht waren onze motoren bedekt met een dikke laag rijp. Jasper heeft, zeer creatief, de achterkant van een shampoo tube gebruikt als ijskrabber en met een handdoek van het hotel hebben we alles mooi drooggemaakt.
In tegenstelling tot gisteren ontwaakten we met een strakblauwe hemel waarin de zon zijn best deed om de winterse sporen van gisteren uit te wissen. We zijn heel vroeg vertrokken omdat we vroeg in de middag in Page willen aankomen. Dan kunnen we vandaag nog naar Antelope Canyon.
Na een ademenbenemende rit langs de Grand Canyon, Jasper en ik hadden niet voldoende woorden om het gevoel en de emotie met elkaar te delen, zo mooi was het, stopten we voor een kop koffie in de outpost Cameron, op de splitsing van twee interstates. Daarna was het nog anderhalf uur rijden naar Page. Het was rustig, dus we konden vol gas onze weg vervolgen. De kant van de weg werd omzoomd door de meest prachtige beeldhouwwerken die moeder natuur heeft gecreerd. Zandstenen bergen, uitgesleten door weersinvloeden, prachtig van vorm en kleur. Ik weet niet of we in Europa vergelijkbare plekken hebben.
Eenmaal in Page aangekomen zijn we onmiddellijk richting Antelope Canyon gereden, in de hoop dat we nog met een tour mee zouden kunnen. Het was gelukkig niet druk en een half uur later zaten we in een truck van Antelope Canyon tours die ons op een rough ride richting de canyon trakteerde. Eenmaal in de Canyon aangekomen was het voor mij een feest der herkenning en voor Jasper een eerste kennismaking met iets dat hij in zijn beste dromen nooit heeft kunnen verwachten. Anderhalf uur later en weer een ervaring rijker stonden we weer bij de motoren.
Deze dag was in positieve zin zo'n enorme tegenstelling met wat we gisteren hebben meegemaakt, dat we aan het einde van de dag naar Lake Powell zijn gereden om daar weer een beetje ZEN te worden.
Morgen blijven we een dagje in Page om wat bij te komen voor de laatste paar dagen van onze reis.
Tot morgen
Vanmorgen moesten we krabben. Na de sneeuw van gisteren en de vorst van vanacht waren onze motoren bedekt met een dikke laag rijp. Jasper heeft, zeer creatief, de achterkant van een shampoo tube gebruikt als ijskrabber en met een handdoek van het hotel hebben we alles mooi drooggemaakt.
In tegenstelling tot gisteren ontwaakten we met een strakblauwe hemel waarin de zon zijn best deed om de winterse sporen van gisteren uit te wissen. We zijn heel vroeg vertrokken omdat we vroeg in de middag in Page willen aankomen. Dan kunnen we vandaag nog naar Antelope Canyon.
Na een ademenbenemende rit langs de Grand Canyon, Jasper en ik hadden niet voldoende woorden om het gevoel en de emotie met elkaar te delen, zo mooi was het, stopten we voor een kop koffie in de outpost Cameron, op de splitsing van twee interstates. Daarna was het nog anderhalf uur rijden naar Page. Het was rustig, dus we konden vol gas onze weg vervolgen. De kant van de weg werd omzoomd door de meest prachtige beeldhouwwerken die moeder natuur heeft gecreerd. Zandstenen bergen, uitgesleten door weersinvloeden, prachtig van vorm en kleur. Ik weet niet of we in Europa vergelijkbare plekken hebben.
Eenmaal in Page aangekomen zijn we onmiddellijk richting Antelope Canyon gereden, in de hoop dat we nog met een tour mee zouden kunnen. Het was gelukkig niet druk en een half uur later zaten we in een truck van Antelope Canyon tours die ons op een rough ride richting de canyon trakteerde. Eenmaal in de Canyon aangekomen was het voor mij een feest der herkenning en voor Jasper een eerste kennismaking met iets dat hij in zijn beste dromen nooit heeft kunnen verwachten. Anderhalf uur later en weer een ervaring rijker stonden we weer bij de motoren.
Deze dag was in positieve zin zo'n enorme tegenstelling met wat we gisteren hebben meegemaakt, dat we aan het einde van de dag naar Lake Powell zijn gereden om daar weer een beetje ZEN te worden.
Morgen blijven we een dagje in Page om wat bij te komen voor de laatste paar dagen van onze reis.
Tot morgen
-
25 Maart 2017 - 07:15
Paul Lans:
Was het nu een wintersportreis, of toch niet. Gelukkig vandaag weer de kou uit de botten en het hoofd vol van nieuwe indrukken. Als je het daar niet warm van krijgt. Jammer dat het niet gelukt is om foto's te plaatsen, met name de Grand Canyon lijkt mij ook erg indrukwekkend. Gaaf dat jullie dit samen mogen meemaken. Blijf dus vooral genieten, en schrijven natuurlijk dan kunnen wij een beetje met jullie meereizen.
Groetjes,
Paul en Petra
P.S. wij zijn vandaag (zaterdag) vroeg uit de veren en gaan op weg naar Sittard, voor de voorlaatste etappe van het Pieterpad. Vannacht overnachten we in Valkenburg en morgen de finale van het Pieterpad, het laatste stuk naar Maastricht.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
