Mardi Gras, het hele jaar door

Mardi Gras, het carnaval van New Orleans, komt oorspronkelijk uit Frankrijk. Op 'Vette Dinsdag' voor het begin van de Vasten bereikt het feestseizoen zijn hoogtepunt als de eindeloze parade van marching bands en praalwagens zich door Canal street beweegt. Het French Quarter is dan één deinende massa met dansende en zingende mensen. Een traditie van Mardi Gras is het werpen van gekleurde kralenkettingen.

In de souvenirshops zijn deze kralenkettingen in alle soorten en maten te verkrijgen. Nieuwsgierig als ik ben vraag ik aan een verkoopster wat de betekenis is van het werpen van de kettingen. Het meisje kijkt mij aan en verschiet een beetje van kleur. Als ze door heeft dat ik een buitenlandse toerist ben verdwijnt iets van haar schroom. Het antwoord op mijn vraag blijkt vrij banaal te zijn. De ketttingen worden gegooid naar vrouwen die hun borsten meer vrijheid gunnen dan gebruikelijk en naar mannen die de moed hebben om hun broek naar beneden te trekken en het publiek een kijkje te gunnen op hun mannelijkheid. Vrouwen die veel kettingen om hun nek hebben, hebben dus hele vrije borsten.

Het is avond in New Orleans en langzaam begint de stad te bruisen. Voordat wij ons in het nachtleven 'storten' gaan we eten in de stijl van het zuiden. Ik bestel vooraf filé Gumbo en daarna een gemengde schotel met zeevruchten, Jenny bestelt meatloaf. Sanne bestelt niets, want we hebben inmiddels geleerd dat als Jenny en ik iets bestellen we nog teveel hebben voor ons drieën. De Gumbo blijkt een heldere kruidige soep te zijn, gevuld met pittige worst, garnalen en nog meer dingen die ik niet thuis kon brengen. De gemengde schotel is mmmmmmmmm... Ook Jenny smult van het gehaktbrood. De bijgerechten krijgen we niet op, het is gewoon te veel voor ons Hollanders.

Inmiddels is het donker geworden en wordt de stad verlicht door de uithangborden voor de restaurants en café's. Als we Bourbon street – de uitgaansstraat van New Orleans – inlopen is het één en al feest. De jazz golft ons tegemoet. Oude en nieuwe jazz, easy listening en snelle uptempo jazz, het is teveel om te bevatten. Mensen lopen en zwalken op straat, in portieken liggen zwervers te slapen; de politie houdt een oogje in het zeil. Vanavond zijn we allemaal vrienden van elkaar. Een meisje van een jaar of 21 (de leeftijd waarop je hier legaal alcohol mag drinken) geeft me een high five. Ze is vandaag jarig en wordt geëscorteerd door haar vader; ik zou haar hier ook niet alleen over straat laten gaan.

Bij het beignet restaurant waar we gisteren hebben gezeten stoppen we nog even om naar een jazz combo te luisteren. De bassist lijkt een man van in de 70; waarschijnlijk is hij al in de 80. Met speels gemak beroert hij zijn snaren en brengt hiermee het publiek in vervoering.

Moe van alle indrukken nemen we een taxi naar het RV-park. Morgen verlaten we deze indrukwekkende stad en weer hebben we een parel toegevoegd aan de ketting die we tijdens deze vakantie rijgen.