Indiaantje leef je nog
Door: René
Blijf op de hoogte en volg René
27 Juli 2010 | Verenigde Staten, Goulding
Ik heb vroeger veel cowboy en indianenverhalen gelezen. Ik kon dan uren wegdromen bij de verhalen over Winnetou en Old Shatterhand, Arendsoog en meer van dit soort helden.
Dat was toen. Nu bevinden we ons ook echt in indianengebied. Om precies te zijn tussen de Navajo - spreek uit Navaho - en de Hopi. Ik heb me nooit zo gerealiseerd dat we nu in het Wilde Westen zijn. De gebieden waar we doorheen rijden en verblijven zijn voor een groot deel indianenreservaat of beter, eigendom van de indianen.
Nu ligt de tijd dat de indianen je met pijl en boog stonden op te wachten al heel lang achter ons. Tegenwoordig zijn ze aardig ver-Amerikaniseerd. Wel hebben ze hun eigen taal en cultuur en kiezen ze om de zoveel jaar een president en een soort tweede kamer die de indianen vertegenwoordigt bij de regering in Washington.
Allemaal heel erg fascinerend. We leren iedere dag weer iets nieuws.
Dat was toen. Nu bevinden we ons ook echt in indianengebied. Om precies te zijn tussen de Navajo - spreek uit Navaho - en de Hopi. Ik heb me nooit zo gerealiseerd dat we nu in het Wilde Westen zijn. De gebieden waar we doorheen rijden en verblijven zijn voor een groot deel indianenreservaat of beter, eigendom van de indianen.
Nu ligt de tijd dat de indianen je met pijl en boog stonden op te wachten al heel lang achter ons. Tegenwoordig zijn ze aardig ver-Amerikaniseerd. Wel hebben ze hun eigen taal en cultuur en kiezen ze om de zoveel jaar een president en een soort tweede kamer die de indianen vertegenwoordigt bij de regering in Washington.
Allemaal heel erg fascinerend. We leren iedere dag weer iets nieuws.
-
29 Juli 2010 - 12:30
Jasper:
dear family,
that's right family, since Madelon is experiencing such an delicate journey with my relatives, I can call her family for once. thursday night 4 am Noor and I arrived at Schiphol airport. After a two weeks holliday on the island Gran Canaria, we can finally enjoy a quit peacefull night. We did not have much time to relax. Not including the time we spend in the luxurious Spa, we were continuously bussy. Our daily trips variated from a mountain climbing challenge with a Jeep to riding a camels back to visiting a western theme village called sioux city. (this small village even had a white aligator!!) last week we also participated in a quad tour, this was really intence and exciting because we drove with 50 km/h through the mountains. during the evenings, Noor and I spend our time watching a real Mariachi band and all the other various street artist who colored the streets during the night. the pictures are saved for a better moment because I can not figure out how to post them on your blog, but you will surely see them. there is one last task for me to complete, and that is to wish you a wonderfull continuation of your road trip.
hugs and kisses from your beloved son.
oh yeah mom, before I forget to inform you. We are fine, healthy and in good shape. I will not ruin your casa nor your coche, (which are the spanish words for home and car)
Dad, be carefull with the ladies, they are not in any way like me, so enter the hikes and adventures with care.
Sister, take care of mom and dad, be nice, do not seduce any american or hispanic dude. and enjoy the rest of your holliday!
Last but not least, Madelon, look after my family like it is your own and do not let them let you go nuts, they are surely crazy however they are filled with nothing else but love.
hasta la proxima!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
